Προβλήματα με τον προεπιλεγμένο browser

Όπως και πολλοί άλλοι, εγκατέστησα κι εγώ τον firefox 3. Σαφώς ταχύτερος από τον προκάτοχό του, και στο αρχικό φόρτωμα και στο άνοιγμα των σελίδων. Όμως την καρδία μου έχει κλέψει ο Safari της Apple τον οποίο άρχισα να χρησιμοποιώ δειλά δειλά τον Αύγουστο από τις πρώτες beta εκδόσεις του για Windows μέχρι και σήμερα που είναι ο κύριος browser που χρησιμοποιώ.

Το μόνο που πραγματικά μου λείπει σε αυτόν είναι το Piclens extension το οποίο υποστηρίζει το browser αυτόν αλλά μόνο σε OS X. 

Εγκαθιστώντας τον Firefox 3, παρατήρησα ότι ο Safari δεν ήταν πλέον προεπιλεγμένος στα Windows. Δοκίμασα τα πάντα, μέσα από τον ίδιο το Safari, από το Set Program Access and Defaults αλλά μάταια... Μπορούσα να ορίσω τον Internet Explorer ως προεπιλεγμένο, το Firefox, αλλά ο Safari δεν... 

Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο...Google όμως... Έτσι, έκανα αναζήτηση για "Windows XP default browser utility" η οποία με οδήγησε στο Utility Default Browser με το οποίο και έλυσα το πρόβλημά μου...

Windows 98 και TCP/IP προβλήματα

Ναι, τα Vista(ή Σβήστα, όπως το πάρει κανείς) έχουν βγεί αρκετό καιρό τώρα, τα XP περισσότερο, και τα Windows 2000 άστο καλύτερα... Όμως υπάρχει ακόμα κόσμος που
για διάφορους λόγους χρησιμοποιεί ακόμα τα Windows 98.

Μια από τις "κουφές" ζημιές που παθαίνουν αρκετά σπάνια είναι η βλάβη στο WinSock. Το αποτέλεσμα αυτής της ζημιάς είναι ότι τα Windows 98 ενώ βλέπουν κανονικά το δίκτυο, κάνουν και γίνονται Ping από άλλους υπολογιστές του δικτύου, κάνουν Ping το Gateway και το DNS Server, οι εφαρμογές που χρησιμοποιούν το Winsock (Web browsers, email clients etc.) δεν συνδέονται πουθενά (π.χ. οι web browsers δεν μπορούν να ανοίξουν σελίδες στο Internet).

Ένα πολύ πρακτικό utility για επιδιόρθωση του Winsock είναι το Winsock2 Fix το οποίο παρέχεται από το κέντρο υποστήριξης PCSC του Πανεπιστημίου της Βοστόνης

Μεγάλες προσδοκίες...

ΟΚ... Όλοι οι IT-δες το έχουμε κάνει σε ένα βαθμό... Το να προσπαθήσουμε να τρέξουμε κάποιο λειτουργικό σε παλιά μηχανήματα... Για να δοκιμάσουμε τα όριά τους, για να αποδείξουμε οτι γίνεται... Σε κάθε περίπτωση μέσα σε αυστηρά ελεγχόμενο εργαστηριακό περιβάλλον.

Όταν όμως βλέπεις Pentium II στα 233 MHz με 192MB RAM να τρέχει Windows XP Professional SP2 σε περιβάλλον παραγωγής (production) ανατριχιάζεις... Μάλιστα πριν δω τα specs του υπολογιστή πίστευα ότι σέρνεται... Τώρα πιστεύω ότι πάει σφάιρα...

Με τι κριτήριο επιλέχθηκαν τα XP έναντι των Windows 2000 είναι πέρα από τις δυνατότητες κατανόησης που διαθέτω ιδίως μια και ο συγκεκριμένος υπολογιστής χρησιμοποιείται μόνο για συγγραφή κειμένων, email και web browsing...

Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου...

Virus, Spyware, Malware

Κάθε φορά που πιστεύω ότι έχω δει τον υπολογιστή με τους περισσότερους ιους spyware κλπ που έχω δει στη ζωή μου κάνω το λάθος να υποθέσω ότι θα είναι ο τελευταίος που είναι τόσο πολύ μολυσμένος. Και κάθε φορά άλλος ένας υπολογιστής διεκδηκεί τα σκύπτρα του πιο μολυσμένου.

Έτσι κι αυτή τη φορά κάποιος γνωστός μου ζήτησε να δω τον υπολογιστή του γιατί είχε πρόβλημα. Τι είδαν τα ματάκια μου... Trojans, ιούς, key loggers you name it he had it! Δεν υπάρχει μια μορφή κακόβουλου προγράμματος να μην το βρήκα μέσα.

Είμαστε στο 2007, και αν κάποιος κρατάει στοιχειώδεις μέτρα προφύλαξης (όχι δεν αναφέρομαι στο Sex), δηλαδή ένα anti virus που να το ενημερώνει τακτικά και ενεργοποιημένα τα windows updates και να μην ανοίγεις ό,τι βλακεία σου έρχεται στο email από αγνώστους όπως myboyfriendsex.exe, britneynude.bat και ashitloadofmoneyifyouclickthis.com κλπ κλπ.

Για να προφυλαχθείς δεν χρειάζεται να έχεις τέσσερα μεταπτυχιακά στην πληροφορική, χρειάζεσαι κοινή λογική και τη συμβουλή κάποιου που ξέρει.

Windows Live Messenger Phishing

Συμβαίνει κατά καιρούς να μου έρχονται στο Windows Live Messenger μηνύματα από άτομα που εμπιστεύομαι που μου προτείνουν κάποια ύποπτα sites ή προγράμματα.

Έτσι και πριν λίγες μέρες μου ήρθε ένα μήνυμα από μια φίλη σχετικά με μια υπηρεσία που σου επιτρέπει να δεις ποιος από τις επαφές σου στο Windows Live Messenger σε έχει διαγράψει από τη λίστα του. Το μήνυμα αυτό σε προέτρεπε να μπείς σε μια ιστοσελίδα, που δεν είχε καμμία σχέση με τη microsoft, και να βάλεις τα στοιχεία σύνδεσής σου στο Windows Live Messenger. Προσπερνώντας το γεγονός ότι αυτή η λειτουργία περιλαμβάνεται ήδη στο Windows Live Messenger από τo μενού tools -> options -> Privacy -> See who has added you to their contact list, το οποίο ίσως να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό, αναρρωτιέμαι πόσο ευκολόπιστος μπορεί να είναι κανείς για να βάζει προσωπικά στοιχεία όπως login και password σε ένα τρίτο site για μια υπηρεσία με την οποία δεν σχετίζεται.
Εξίσου εύκολα θα μπορούσε κανείς να πειστεί να βάλει σε μια άσχετη σελίδα τα στοιχεία της πιστωτικής του κάρτας και το Pin του για να μάθει το πιστωτικό του όριο.

Αυτό που χρειάζεται στο Internet είναι η κριτική σκέψη. Το αν εμπιστεύεσαι ή όχι κάποιον στην "offline" ζωή δεν πρέπει να σε κάνει ευκολόπιστο online. Ακόμα και τα πιο έμπιστα άτομα μπορούν να σου στείλουν, συνήθως άθελά τους, spam μηνύματα, trojans ιούς κλπ κλπ. Πολλές φορές τα μηνύματα αυτά έρχονται από τρίτους που παρουσιάζονται ως μηνύματα από φίλους και γνωστούς όπως στις περιπτώσεις που ανέφερα στην καταχώρησή μου για τα chain mails.

Μουσική βιομηχανία και DRM

Το θέμα έχει συζητηθεί άπειρες φορές στα φόρα του Internet όμως for what it's worth θα προσθέσω κι εγώ τη δική μου άποψη στο όλο θέμα. 

Η μουσική βιομηχανία βρέθηκε προ απροόπτου όταν το Napster έκανε την εμφάνιση του. Δεν είχε κανένα απολύτως σχέδιο εμπορίας μουσικής σε ηλεκτρονική μορφή κι έτσι θεώρησε αρκετό σε πρώτη φάση το να πολεμήσει με κάθε μέσο όσους αντάλλαζουν τραγούδια μέσω Internet και όσους τους προσφέρουν προγράμματα ανταλλαγής τραγουδιών και να κάνει τη ζωή δύσκολη όσων προσπαθούσαν να μεταφέρουν τα τραγούδια τους στον υπολογιστή.

Σε δεύτερη φάση, αφού είδε ότι δεν είχε μεγάλη επιτυχία στις προσπάθειές της, αποφάσισε δειλά δειλά να πουλήσει κάποια τραγούδια σε ηλεκτρονική μορφή όμως με δρακόντια μέτρα προστασίας αντιγραφής που επέτρεπαν την αναπαραγωγή μόνο σε συγκεκριμένο υπολογιστή, απέτρεπαν την αντιγραφή κλπ κλπ.

Ούτε αυτό είχε ιδιαίτερη επιτυχία με μια εξαίρεση. Το κατάστημα iTunes της Apple και το σύστημα DRM FairPlay που η Apple ανέπτυξε. 

Το σύστημα FairPlay επιτρέπει στο χρήστη τα ακόλουθα:

• Αναπαραγωγή σε οποιοδήποτε αριθμό iPOD
• Αναπαραγωγή μέχρι και σε 5 διαφορετικούς υπολογιστές
• Οποιαδήποτε Playlist που περιλαμβάνει τραγούδια προστατευμένα με FairPlay μπορεί να εγγραφεί μέχρι 7 φορές σε Audio CD
• Οποιοδήποτε τραγούδι μπορεί να εγγραφεί σε Audio CD άπειρες φορές

Μετά από τη μεγάλη επιτυχία του iTunes η Apple έπεισε τις εταιρίες να παρέχουν τα τραγούδια και χωρίς προστασία κάτι που έγινε αρχικά πειραματικά για μέρος της συλλογής και επεκτείνεται σιγά σιγά και στα υπόλοιπα τραγούδια.

Έτσι η μουσική βιομηχανία έκανε ένα πλήρη κύκλο και άρχισε σιγά σιγά να έρχεται στη θέση που έπρεπε να βρίσκεται πριν να εμφανιστεί καν το Napster. 

Το λάθος της ήταν συμπεριφέρθηκε καχύποπτα απέναντι στους πελάτες της. Όταν αγοράζει κάποιος μουσική θέλει να την ακούει όπου θέλει με τον τρόπο που αυτός επιλέγει. Στον υπολογιστή, στο φορητό mp3/aac player του, σε CD με δικές του επιλογές κλπ.

Όταν ένας πελάτης αγοράζει ένα CD μουσικής και πρέπει να κάνει αλχημίες για να το μεταφέρει στον υπολογιστή του (όπως με μερικά CD με σύστημα προστασίας) ή αγοράζει ένα μουσικό τραγούδι σε ηλεκτρονική μορφή και τελικά δεν μπορεί να το ακούσει στο mp3/aac player του ενώ παράλληλα βλέπει όσους κατεβάζουν τραγούδια παράνομα και δωρεάν να μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με αυτά είναι λογικό ότι αισθάνεται τιμωριμένος για την τιμιότητά του. Έτσι το σκέφτεται διπλά το να αγοράζει τραγούδια.

Όταν συμπεριφέρεσαι στους πελάτες σου σαν να είναι κλέφτες τότε κι αυτοί θα σταματήσουν να αγοράζουν από εσένα κι αν αυτό που ψάχνουν το έχεις μόνο εσύ τότε θα το κλέψουν.

Όσο κι αν "κλειδώνουν" τα τραγούδια και τις ταινίες πάντα θα βρίσκεται κάποιος να "σπάζει; την "κλειδαριά". Έτσι οι κλέφτες θα κάνουν πάντα ό,τι θέλουν με τα τραγούδια ανεμπόδιστα. Το ζητούμενο είναι να μην απομακρύνεις τους πιθανούς αγοραστές με τη συμπεριφορά σου.

Χρόνια πολλά Διαχειριστή Συστήματος (System Administrator)!

Όπως κάθε άλλη τελευταία Παρασκευή του Ιουλίου για τα τελευταία 8 χρόνια έτσι και χθές εορτάστηκε (;)  η Hμέρα Eκτίμησης του Διαχειριστή Συστήματος (System Administrator Appreciation Day) 

Τι είναι όμως ο Διαχειριστής Συστήματος;

Σύμφωνα με το Wikipedia o Διαχειριστής Συστήματος είναι ένα άτομο που εργοδοτείται για να συντηρεί και να λειτουργεί ένα σύστημα υπολογιστών ή ένα δίκτυο  υπολογιστών. 

Στην πράξη, ο Διαχειριστής Συστήματος είναι αυτός που κάνει τα πάντα για να λειτουργούν οι σωστά οι υπολογιστές, οι servers, το δίκτυο, οι εκτυπώτες. Αυτός που εγκαθιστά νέα προγράμματα, που λύνει τις απορίες των χρηστών, προβλέπει, αποτρέπει και διορθώνει τα λάθη των χρηστών όταν αυτά δεν μπορούν να αποτραπούν. Είναι ο άνθρωπος κλειδί στην εταιρία που από τις ικανότητες και γνώσεις του οποίου εξαρτάται η εύρυθμη λειτουργία της εταιρίας.

Σε αυτόν τον άνθρωπο, τον αφανή ήρωα, είναι αφιερωμένη η μέρα αυτή που σε αντίθεση με όλες τις άλλες παγκόσμιες ημέρες δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή όπως και η προσφορά του. Άλλωστε σύμφωνα με την κοινή αντίληψη ο Διαχειριστής Συστήματος δεν κάνει και τίποτα σπουδαίο, απλά κάθετε πίσω από έναν υπολογιστη όλη μερα...