Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Over promise, under deliver... Το κλασσικό φαινόμενο Microsoft επιστρέφει στην πιο γοητευτική του μορφή...

Εδώ κι αρκετό καιρό κυκλοφορούν έντονα φήμες ότι η Apple ετοιμάζεται να παρουσιάσει ένα Tablet Mac. Οι φήμες αυτές, στην πλειοψηφία τους, θέλουν την Apple να το εμπορεύεται το πρώτο τρίμηνο του 2010 και να γνωρίζει την επιτυχία του iPhone.

Η Microsoft, μια και έχει αρχίσει να χάνει σε κάθε μέτωπο, όπως π.χ. στα κινητά τηλέφωνα (από το iPhone αλλά και το Android της Google), στην αναζήτηση στο internet (από το Google), στους Web Browsers (από το Firefox της Mozilla) κλπ. επαναλαμβάνει την πάγια τακτική της να ανακοινώνει ότι ετοιμάζει, εργάζεται πάνω σε ένα project που θα φτιάξει το τέλειο tablet και μάλιστα παρουσίασε κι ένα μη λειτουργικό μοντέλο (mock up) καθώς κι ένα βίντεο προθέσεων του προϊόντος με την κωδική ονομασία Courier. To Tablet τόσο στις φωτογραφίες όσο και στο βίντεο που το συνοδεύει φαίνεται εντυπωσιακό. Τόσο ως προς την εμφάνιση όσο κι ως προς τη λειτουργία του. Μάλιστα είμαι βέβαιος ότι αν αυτό το προϊόν υπήρχε στο εμπόριο θα έκανε θραύση ενώ σίγουρα θα αγόραζα κι εγώ ένα. Κάπου εδώ υπάρχει ένα "αλά". Το προϊόν αυτό μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο ως προϊόν μάρκετινγκ της Microsoft κι όχι ουσιαστικά.

Αν κάτι μας έχει δείξει η ιστορία της Microsoft είναι ότι τα τρία δυνατά χαρτιά που έπαιξε από την ίδρυσή της ως σήμερα είναι η Αντιγραφή, η εξαγορά άλλων προϊόντων/τεχνολογιών και η διαρροή φημών ότι ετοιμάζει κάτι καλύτερο ώστε να παγώνει την αγορά που περιμένει το δικό της προϊόν το οποίο συνήθως είναι υποδεέστερο και παραδίδεται στην αγορά με μεγάλυ καθυστέρηση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Windows Longhorn (γνωστά και ως LongWait) τα οποία αναμενόταν τον Οκτώβρη του 2003 και τελικά ενσαρκώθηκαν υπό τη μορφή των Windows Vista το 2006.

Σε αυτό το σποτάκι από τη Μicrosoft επιδεικνύει τα χαρακτηριστικά των Longhorn

Όπως είναι εμφανές σε όποιον έχει χρησιμοποιήσει τα Vista, το λειτουργικό που παρουσιάστηκε το 2003 δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με τα Vista.

Το ίδιο προβλέπω να γίνεται και με το Courier. Η Microsoft, ως πυροτέχνημα, εμφανίζει τις "ερευνητικές" της προσπάθειες με το Courier δημιουργώντας μια αναμονή στην αγορά η οποία όμως θα διαψευσθεί στην πορεία έχοντας όμως αφήσει το όποιο ανταγωνιστικό προϊόν να συγκρίνεται με μια ιδέα.

Αν είναι όμως να μιλάμε για mock ups και ιδέες νομίζω πως έχει αργήσει κατά μια εικοσαετία μιας και το 1987 η Apple είχε παρουσιάσει αυτή την ιδέα


Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Η ζωή με το iPhone...

Μετά από ένα χρόνο και δύο μήνες που αγόρασα το MacBook Pro και χρησιμοποιώ πλέον αποκλειστικά το Mac OS (στο οποίο ελπίζω να αναφερθώ εκτενέστερα στο άμεσο μέλλον), αγόρασα ένα μεταχειρισμένο iPhone πρώτης γεννιάς.

Μετά από αρκετά χρόνια χρήσης διαφόρων κινητών από τις Ericsson, Sony Ericsson, Nokia, Philips, Siemens, Motorola, Imate ομολογώ ότι έχω εντυπωσιαστεί. Ιδίως συγκρίνωντάς το με τα Windows Mobile (επίσης Pocket PC και CE) που είχα κυρίως δοκιμάσει στο Imate KJam (που στην ουσία είναι HTC Wizard re-branded), σε Symbol MC9090, σε Symbol MC3000 καθώς και το Pocket PC της HP iPAQ 5450.

Για μία ακόμη φορά η Apple είναι πιστή στη φιλοσοφία της. Όταν κάνει κάτι το κάνει σωστά. Στα 2 χρόνια που πέρασαν από το 1997 που εμφανίστηκε το πρώτο iPhone, η Apple με incremental updates τόσο στο software όσο και στο hardware έχει καταφέρει να εκτοπίσει όλες τις εταιρίες που παράγουν smartphones, οι οποίες εκ των υστέρων τρέχουν να την προλάβουν. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα smartphones που βγήκανε μετά το iPhone διεκδικούν τον τίτλο του "iPhone killer".

Το ποιό απίστευτο ίσως είναι ότι το iPhone δεν κάνει ίσως τόσα πολλά πράγματα όπως τα Windows Mobile π.χ. (άλλωστε μέχρι πρόσφατα δεν υποστήριζε ούτε MMS, ούτε Copy & Paste) όμως αυτά που κάνει τα κάνει με ένα απίστευτα διαισθητικό τρόπο.

Η οθόνη αφής εκτός από πανέμορφη είναι καταπληκτική στη χρήση της, τα gestures, ο Safari που μπορώ να πω αποτελεί το φως στη χώρα τον τυφλών όσον αφορά τους mobile web browsers και φυσικά το App Store που για μένα είναι η φιλοσοφική λίθος του iPhone.

Το iPhone δημιούργησε ένα απίστευτο και πρωτοφανές οικοσύστημα εφαρμογών που μπορεί κανείς να αποκτήσει με τον πιο εύκολο και πρακτικό τρόπο είτε είναι δωρεάν είτε επί πληρωμή. Το μοίρασμα των κερδών 70-30 υπέρ των προγραμματιστών μαζί με ένα δυνατό SDK, και φυσικά το ανάλογο hardware, έδωσε κίνητρο να δημιουργηθού οι πιο ευφάνταστες εφαρμογές. Δεν είναι τυχαίο ότι σύντομα ξεπέρασαν τις 65000 οι διαθέσιμες από το App Store εφαρμογές.

Μετά από αυτή την επιτυχία της Apple οι ανταγωνιστές έσπευσαν να ανακοινώσουν τα δικά τους App Stores αναγνωρίζοντας εκ των υστέρων την ουσιαστική ανάγκη των χρηστών να βρίσκουν σε ένα μέρος, one stop shop, όλες τις εφαρμογές που είναι διαθέσιμες για το κινητό τους.

Ας ελπίσουμε ότι η Apple θα συνεχίσει να πρωτοπορεί και να οδηγεί ανταγωνιστικά την αγορά μπροστά...


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Τα Windows ποτέ δεν σταματούν να με εκπλήσσουν...

Από τον καιρό του MS-DOS τα Windows υποστήριζαν ένα μοτίβο ονομασίας των αρχείο της μορφής "όνομα τελεία επέκταση" (π.χ. somefile.txt).


Στην αρχή το MS-DOS επέτρεπε την ονομασία αρχείων με 8 χαρακτήρες για το όνομα και 3 χαρακτήρες για την επέκταση και φυσικά μόνο μια τελεία. Με την έλευση των Windows 95 προστέθηκε η δυνατότητα για μεγάλα ονόματα αρχείων (long file names) που δεν περιορίζονταν σε 8.3 όπως πριν. Εκτός από την αύξηση των χαρακτήρων, δώθηκε και η δυνατότητα να χρησιμοποιούνται περισσότερες από μία τελείες. Π.χ. το this.file.has.more.dots.txt είναι πλέον αποδεκτό ενώ το μέγιστο μέγεθος μιας διαδρομής (path) ή συνδιασμού διαρομής και ονομάτων αρχείων είναι 256 χαρακτήρες.


Συνεπώς δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε αρχεία τα οποία μαζί με τη διαδρομή τους (π.χ. "c:\some directory\some other directory") να ξεπερνάνε τους 256 χαρακτήρες.


Τι γίνεται όμως αν σε ένα υπολογιστή με το όνομα PC1 έχουμε έναν κοινόχρηστο φάκελο, έστω τον "c:\Documents and settings\Username\My Documents\Shared" με το όνομα Shared και μέσω της διαδρομής δικτύου δημιουργήσουμε ένα αρχείο κειμένου σε αυτόν;


Στην περίπτωση αυτή η διαδρομή δικτύου θα ήταν \\PC1\Shared, κατά πολύ μικρότερη από την πραγματική θέση του ("c:\Documents and settings\Username\My Documents\Shared") οπότε τα Windows XP θα μας επέτρεπαν να δημιουργήσουμε το αρχείο λαμβάνοντας υπόψιν μόνο το μέγεθος της διαδρομής δικτύου κι όχι της πραγματικής θέσης. Έτσι αν εξαντλήσουμε τον αριθμό χαρακτήρων που τα Windows μας επιτρέπουν το αρχείο αυτό δεν θα είναι προσβάσημο από την πραγματική του διαδρομή αλλά μόνο από τη διαδρομή δικτύου! Έτσι δεν θα μπορεί κανείς να το ανοίξει, διαγράψει, μετονομάσει ή μεταφέρει σε άλλο φάκελο παρά μόνο μέσω της διαδρομής δικτύου. Καταπληκτικό;


Σε αυτό βέβαια υπάρχει κι ένα μικρό παραθυράκι... Αν στην κανονική διαδρομή για το αρχείο (π.χ. "c:\path\to\file\file.txt") προσθέσουμε χρησιμοποιήσουμε το \\?\ (οπότε θα έχουμε πλέον "\\?\c:\path\to\file\file.txt") το οποίο υποδεικνύει στα windows να ΜΗΝ ελέγξουν το path και το όνομα αρχείου για επιτρεπτούς χαρακτήρες και αριθμό χαρακτήρων πριν να εκτελέσουν την εντολή.

Έτσι μπορούμε από τη γραμμή εντολών να διαγράψουμε ή να μετονομάσουμε το αρχείο με τις γνωστές εντολές του MS-DOS ren, del ή και move για μεταφορά σε άλλο φάκελο. Αυτό το "κόλπο" μπορεί να χρησιμοποιηθεί και την περίπτωση που έχουν δημιουργηθεί μη κανονικά ονομαζόμενα αρχεία όπως π.χ. κάποιο αρχείο που τελειώνει σε τελεία.


Τώρα τι είχαν στο μυαλό τους στη Microsoft ένας Θεός ξέρει...