Users, users, users...

Τελικά ό,τι και να κάνεις, όσο κι αν προσπαθήσεις, οι χρήστες δεν αλλάζουν εύκολα νοοτροπία. 

Εργάζομαι ως IT Manager σε μια αλυσίδα υπεραγορών στην Κύπρο. Από την πρώτη στιγμή που εργάστηκα εκεί έκανα έναν αγώνα να διδάξω τους χρήστες να μην επεμβαίνουν οι ίδιοι όταν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα αλλά να επικοινωνούν με εμένα ή τους συναδέλφους μου στο Τμήμα Μηχανοργάνωσης για να αποφεύγουμε τα χειρότερα που 9 στις 10 φορές είναι αποτέλεσμα του κλασσικότερου λάθους. Να σβήνουν τους υπολογιστές από το διακόπτη όταν κάτι δεν λειτουργεί όπως περίμεναν ή νομίζουν ότι έχουν κολλήσει.

Οι λόγοι που δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ οι χρήστες, όταν υπάρχει Τμήμα Μηχανοργάνωσης, να παίρνουν πρωτοβουλίες οι ίδιοι σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι απλοί:

• Ο υπολογιστής μπορεί να κλείσει αρκετές φορές από το διακόπτη χωρίς να πάθει κάποια εμφανή ζημιά το λειτουργικό σύστημα όμως ο χρήστης στην ουσία παίζει ρώσικη ρουλέτα με το σύστημα αρχείων (filesystem: βλέπε fat32, ntfs, ext2 κλπ) όπου όλα μπορεί να συμβούν
• Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και η απάντηση έβγαλε ένα περίεργο μήνυμα δεν επαρκεί για να διαγνώσεις μια βλάβη ούτε μπορείς να μυρίσεις τα νύχια σου να δει τι είχε γίνει και δεν υπάρχουν πάντα logs για να διαβάσεις
• Προσπαθώντας κάποιος ημιμαθής να διορθώσει κάποιο πρόβλημα μπορεί να κάνει μεγαλύτερη ζημιά γιατί εκτός από το ίδιο το πρόβλημα πρέπει να βρείς τι ακριβώς πείραξε και να αναιρέσεις τις αλλαγές πρίν ασχοληθείς με την ουσία (ας είναι καλά τα policies και τα accounts με περιορισμένα δικαιώματα)
• Ένα πρόβλημα που μπορεί να μην εμφανίζεται συχνά είναι δύσκολο να αναπαραγχθεί και είναι προτιμότερο να το δεις τη στιγμή που συμβαίνει

Όσο κι αν έχω προσπαθήσει να τα εξηγήσω αυτά, πάντα εμφανίζεται κάποιος χρήστης έτοιμος να τα αγνοήσει και να κάνει του κεφαλιού του, όπως συνέβη και χθές και μου έδωσε αφορμή για αυτή τη δημοσίευση.